هلیا، شکوفه هلو

دخترک شیرین زبون ما 2.5 ساگی رو هم رد کردی و داری کم کم بزرگ می شی.. مامانی خیلی نمی رسم بیام اینجا و برات بنویسم اما مدام تو فکرم به تو و پیشرفت هات فکر می کنم.. به این که از دیوار هم کم کم می خوای بالا بری.. به اینکه از دست تو یه جای خونه مرتب نیست و هر جا می ری همه رو می ریزی به هم.. به اینکه چقدر شیرین حرف می زنی و دل من و می بری.. جدیدا گوشی تلفن و ور می داری و می ری توی اتاقت و حرف می زنی.. الووووو.. ننام.. اوبی؟ و یه سری حرف های طولانی و نامفهوم با دوست خیالی.. بعدشم می گی آبس یعنی خدافظ و قطع می کنی.. اینقدر با مزه حرف می زنی می خوام بخورمت.. دست من و می گیری و می گی بیش یعنی بشین.. وقتی می خوای...